The playbackshow was a big inspiration to me and I wrote a piece about that in Dutch, which i sent to my friends.
Papa Dios no por ta rabiá!
God Onze Vader kan niet boos zijn!
Papa Dios no por ta rabiá, met deze woorden onderstreepte Lugenne haar speech op de Drag Queen Playbackshow Curaçao 2007 vanavond in cultureel centrum La Tentashon op Curaçao. Lugenne organiseerde de travestietenshow en is op het hele eiland bekend als make- up artiest verbonden aan de TV programma Before and After, de lokale make over programma die eigenlijk een grote reclame boodschap is.
Lugenne mocht haar speech uitspreken net voordat de winnaars bekend zouden worden gemaakt van de playbackshow en in haar speech riep ze de lokale gay gemeenschap op om samen te werken. Samen te werken en zich niet voor zichzelf te schamen. Een grote dankwoord was er voor zijn/ haar moeder, die altijd achter haar zoon stond en haar accepteerde. En Lugenne eindigde met een dankwoord aan God. Aan alle Christenen die zouden kunnen denken dat God niet zijn steun zou verlenen aan zo een show had hij een duidelijke boodschap: De enige persoon die leven kan scheppen is God. Ik leef, dus God heeft mij (en alle gays op Curaçao en de wereld) gemaakt. Hij schiep ons en gaf ons talenten. Daarom staan we vanavond hier op dit podium. Niemand kan me komen vertellen dat God boos is op wie we zijn. God Onze Vader kan niet boos zijn!
Deze woorden ontlokten een daverend applaus van het publiek dat voornamelijk bestond uit heterovrouwen uit het volk. Het past ook. In het volk is dit de ruimte die er is voor homoseksuele mannen: een dragqueen op een podium tot hun vermaak.
Vaak hebben wij, zogenaamde ‘normale’ gays moeite met deze ruimte in de samenleving. De eerste uitnodiging om naar deze show te gaan sloeg ik eigenlijk ook af. Maar ik was heel blij dat ik de tweede aannam. Na deze avond was ik meer overtuigd van de kracht hiervan en dat we ook deze ruimte moeten koesteren. Want deze ruimte geef een opening voor meer ruimte.
En Lugenne heeft dat door. Hij plaatste voor de playbackronde een speechronde Dunami un chèns, naar een gelijknamige talkshow op TV die ook meteen de prijs van 500 gulden voor de beste speech sponsorde. De tien kandidaten, waarvan twee Jamaicaansen, hadden elk hun eigen woorden en velen vroegen letterlijk een kans om vanavond hun talenten te showen. Nummer 1 begreep de ernst en had een prachtige speech waarin hij het publiek duidelijk maakte zich overdag niet meer te gaan verbergen en schamen voor wie ze is, waar er alleen in de avond ruimte voor was. Ze eiste een kans op om een mens te zijn.
De uit Jamaica afkomstige speechwinnaar ging een stap verder en stak een heldere speech af tegen homofobie en discriminatie in het Engels en maakte aan iedereen duidelijk dat het gaat om het respect voor iedereen om zichzelf te zijn: we all need a chance!
Maar de meeste mensen kwamen om te genieten van de playbackende travestieten en ze kregen onder anderen twee Beyoncé’s, Shakira, Jennifer Lopez, en twee Whitneys te zien. Maar later werd het feest echt Caribisch toen een Celia Cruz langskwam die wel een beetje Azucar miste: het met je voeten laten dansen van een jurk is echt een gave van de overleden salsa koningin.
De tent ging helemaal uit haar dak met een Las Chicas del Can show, waarin de zangeres tussen de nummers door kleren uittrok om aan het einde te moeten rennen voor El Tiburon, die ook met blote borst het podium op kwam rennen!
Maar de Jamaicaanse duo weet echt wat playback is en ze gingen er met de eerste en tweede prijs vandoor, zeer tegen de zware been van Shakira, die vond dat na haar heupbewegingen er geen discussie meer kon zijn: ik danste echt als Shakira.
De tweede Whitney, die ook de speechcontest won won terecht de eerste prijs. Het blijk dat steeds meer mensen uit Jamaica naar het eiland komen. Ook hiv geïnfecteerden omdat als eenmaal je papieren in orde zijn hiv remmers beschikbaar zijn. Het zou kunnen dat nu ook de gays het harde gewelddadige homofobie van hun eiland ontvluchten. De winnares ging ervan door met nogmaals 500 gulden, een TV toestel en een ticket naar Sint Maarten en nog vele gesponsorde prijzen. De 1000 gulden prijzengeld moeten een steun zijn in het opbouwen van een eigen leven op het eiland.
Schattig waren de woorden waarmee de juryvoorzitter, de bekende Radio en TV persoonlijkheid Keke Williams de strijd van de gays op Curaçao meende te ondersteunen. Hij vertelde dat alle strijden voor meer respect en gelijkheid gepaard gaan met veel obstakels. Maar het was belangrijk om niet op te geven. Geef niet op!
Na de show was er een afterparty in de lokale gaybar Lyrics die deze avond afgeladen was. Bij aankomst al zag je de jongens en meiden buiten aan het flaneren en kijken. Dezelfde taferelen als voor de Reality tijdens Koninginnedag of Amsterdam Pride. Eenmaal binnen heb ik echt genoten: er werd leuk geswingend en geshanst. Het dansen wel meer door de vrouwen die de helft van het publiek uitmaakten. De jongens waren voornamelijk aan het praten en kijken. En ik had genoeg te zien: er lopen mooie mannen rond op Curaçao! En deze vakantie ben ik vrijgezel. Jammer dat hier de duidelijke scheiding hetero/ homo niet zo duidelijk is als in Nederland. Wat deed de vriend van mijn nicht bijvoorbeeld daar?
Met meer tijd zal ik ook deze codes leren ontcijferen.
Het is duidelijk. De gays zijn echt bezig meer ruimte op te eisen voor zichzelf op Curaçao. En in tegenstelling tot bijvoorbeeld in Nederland, rekenen ze daarbij ook op de steun van God! Wie kan daar tegenop?
Marlon Reina
No comments:
Post a Comment