Next year January there will be parliament elections in the Netherlands Antilles. Today (November 23) the different parties participating in the elections presented their list with candidates to the electoral board on the different islands. This is a new tradition and I experienced it for the first time in Curacao and took some pictures of the three parties that came in after 2.00 PM.
This is the political stretch of the island. One fan of the nationalistic leftists party Pueblo Soberano disputing with a fan of the rightist liberal party PAR, the reigning party for the last 15 years.
Three progressive opposition parties (the social democrats MAN, the radical left party Niun Paso Atras and the social- liberal party Forsa Korsou) joined in a combination, going to the elections with the slogan Uni den Victoria, united in the victory and Ban p'e Kambio, going for change.
The liberal party PAR has ruled the country for the last 15 years and takes pride in having let the economy grow and realizing the coming constitutional changes. Will the 'money party' win the elections again, or will the union in the till now divided opposition stand a chance this time?
The workers party Frente Obrero took their leader Anthony Godett on a caterpillar, claiming 'Godett si ta traha!' Godett make things happen.
Marlon is a writer, organiser, journalist and activist, born in Curacao and presently living in Amsterdam. He is a black gay man from the Caribbean in Europe. This blog will be multilangual: Papiamentu, English and Dutch. About culture, politics, art and life!
Monday, November 23, 2009
Thursday, November 19, 2009
I'm in Curacao. deel 1
I arrived in Curacao y\this week and will be adding pictures and stories in different languagues about my stay. I begin today in Dutch.
(foto 1)
Ik ben op Curacao en maakt in de eerste week het een en andere mee.
In een trip naar de stad met mijn moeder, ontmoetten we een oud-collega van mijn oma die als filmmaker werkte bij de RVD (Regeringsvoorlichtingsdient op Curacao). Hij heeft meer dan veertig jaar geleden op de filmacademie in Hilversum gezeten. Daar had hij een studievriend die hij op deze dag voor het eerst zou zien na 43 jaar. In 43 jaar is iemand natuurlijk veranderd en heeft een heel leven achter de rug. De vriend zei dat hij em zou ontmoeten aan de voet van de cruiseschip waarmee hij op deze dag in Willemstad zou zijn, het schip van een bepaalde rederij. wat blijkt? Op die ene datum zijn er twee verschillende schepen van dezelfde rederij in Willemstad. Op welke zou zijn vriend zijn en hoe zal hij hem nu kunnen ontmoeten tussen de meer dan 6000 toeristen die uit beide schepen komen? Ik weet niet hoe het is afgelopen. Het laatste bericht was dat de vriend zijn zus had gebeld en gezegd dat hij net zou weggaan van de schipbrug, dus is het een kwestie van te gaan kijken bij de trappen. met geluk heeft hij meteen de eerste te pakken, want wie de haven van Willemstad kent, weet de afstand tussen de cruiseterminal in de Sint Anna Baai (foto 1) en de zogenaamde Megapier (foto 2)
(foto 2
Op woensdag hield ik een toespraak (semi- workshop) voor een groep jonge (alleenstaande) moeders die meedoen aan een traject door Bureau Vrouwenzaken op het eiland. Het zijn vooral jonge moeders die wegens hun zwangerschap hun school niet af hebben kunnen maken en daardoor het moeilijk hebben op de arbeidsmakrt. Ik mocht vertellen over mijn carierre, en hoe ik mijn eigen bedrijf ben begonnen. Het ging heel goed. Ik vond het leuk mom te doen. Natuurlijk moest er steeds voor hun aandacht worden gevochten, men sprak, belde en tjoewde (tjoeries) de hele tijd, maar aan het eind ha dik wel het idee dat er geluisterd werd. na mijn praatje vroeg ik aan de jonge vrouwen of er tussen hun mensne waren met ideeen voor een eigen bedrijf. Er waren verrassende ideeen zoals lijkenwassen als particulier en iemand die een iegen verhaal heeft geschreven die denkt aan publiceren.
Ik viel in, omdat het bedrijfsbezoek dat voor die dag gepland stond niet doorging: ik was dus vervanging. Maar aan het eind vroegen ze me of ik de volgende dag terugkwam. Ik zal zeker een keer teruggaan voordat ik terugkom naar Amsterdam.
(foto 1)
Ik ben op Curacao en maakt in de eerste week het een en andere mee.
In een trip naar de stad met mijn moeder, ontmoetten we een oud-collega van mijn oma die als filmmaker werkte bij de RVD (Regeringsvoorlichtingsdient op Curacao). Hij heeft meer dan veertig jaar geleden op de filmacademie in Hilversum gezeten. Daar had hij een studievriend die hij op deze dag voor het eerst zou zien na 43 jaar. In 43 jaar is iemand natuurlijk veranderd en heeft een heel leven achter de rug. De vriend zei dat hij em zou ontmoeten aan de voet van de cruiseschip waarmee hij op deze dag in Willemstad zou zijn, het schip van een bepaalde rederij. wat blijkt? Op die ene datum zijn er twee verschillende schepen van dezelfde rederij in Willemstad. Op welke zou zijn vriend zijn en hoe zal hij hem nu kunnen ontmoeten tussen de meer dan 6000 toeristen die uit beide schepen komen? Ik weet niet hoe het is afgelopen. Het laatste bericht was dat de vriend zijn zus had gebeld en gezegd dat hij net zou weggaan van de schipbrug, dus is het een kwestie van te gaan kijken bij de trappen. met geluk heeft hij meteen de eerste te pakken, want wie de haven van Willemstad kent, weet de afstand tussen de cruiseterminal in de Sint Anna Baai (foto 1) en de zogenaamde Megapier (foto 2)
(foto 2
Op woensdag hield ik een toespraak (semi- workshop) voor een groep jonge (alleenstaande) moeders die meedoen aan een traject door Bureau Vrouwenzaken op het eiland. Het zijn vooral jonge moeders die wegens hun zwangerschap hun school niet af hebben kunnen maken en daardoor het moeilijk hebben op de arbeidsmakrt. Ik mocht vertellen over mijn carierre, en hoe ik mijn eigen bedrijf ben begonnen. Het ging heel goed. Ik vond het leuk mom te doen. Natuurlijk moest er steeds voor hun aandacht worden gevochten, men sprak, belde en tjoewde (tjoeries) de hele tijd, maar aan het eind ha dik wel het idee dat er geluisterd werd. na mijn praatje vroeg ik aan de jonge vrouwen of er tussen hun mensne waren met ideeen voor een eigen bedrijf. Er waren verrassende ideeen zoals lijkenwassen als particulier en iemand die een iegen verhaal heeft geschreven die denkt aan publiceren.
Ik viel in, omdat het bedrijfsbezoek dat voor die dag gepland stond niet doorging: ik was dus vervanging. Maar aan het eind vroegen ze me of ik de volgende dag terugkwam. Ik zal zeker een keer teruggaan voordat ik terugkom naar Amsterdam.
Monday, November 09, 2009
Sunday, October 11, 2009
Tentoonstelling We Live Here
We Live Here
Zwarte Homo's en Lesbo's in Nederland.
De expositie duurt tot eind oktober.
Openingstijden: 10:00-22:00 uur
IHLIA in de Openbare Bibliotheek Amsterdam, Oosterdokskade 143, 6e etage
Black Lesbian and Gay Testimonies and Materials in Netherlands We live Here! is a unique exhibition, which includes stories and artefacts from artists, activists and club promoters, living within the Netherlands.
The display will include, books, photographs, newsletters, publications and flyers.
This exhibition highlights what it means to be both black and gay and some of the issues, challenges, and thoughts of this often-invisible community within Dutch society.
Marlon Reina adviser to the exhibition says 'It is about time to put the Black people that helped form the Dutch gay scene in the picture.'
We Live Here! is curated by Ajamu X, a London based internationally acclaimed photographer and community archivist specialising in Black Lesbian, Gay, Bisexual and Transgender history, heritage and lived experiences.
Zwarte Homo's en Lesbo's in Nederland.
De expositie duurt tot eind oktober.
Openingstijden: 10:00-22:00 uur
IHLIA in de Openbare Bibliotheek Amsterdam, Oosterdokskade 143, 6e etage
Black Lesbian and Gay Testimonies and Materials in Netherlands We live Here! is a unique exhibition, which includes stories and artefacts from artists, activists and club promoters, living within the Netherlands.
The display will include, books, photographs, newsletters, publications and flyers.
This exhibition highlights what it means to be both black and gay and some of the issues, challenges, and thoughts of this often-invisible community within Dutch society.
Marlon Reina adviser to the exhibition says 'It is about time to put the Black people that helped form the Dutch gay scene in the picture.'
We Live Here! is curated by Ajamu X, a London based internationally acclaimed photographer and community archivist specialising in Black Lesbian, Gay, Bisexual and Transgender history, heritage and lived experiences.
Sunday, October 04, 2009
3 october. Kana ku libertat
Kana ku libertat
17 ougùstùs 1795 Tula, Karpata, Sablika i otronan a marcha.
Nan marcha di lucha pa libertat.
Un marcha ku no a kaba ahinda, te awe nos ta sigui pone paso.
Pero paso den ki rumbo? Paso pa kibra kadena?
Kadena di bèrguensa o kompleho?
Awe 3 di òktober, e dia ku Tula su pianan a wòrdu kitá,
Mi ke para ketu i pensa.
Posombra danki na Tula mi libertat ta mi responsabilidat.
Awe mi tin ku sinta un ratu anto pensa kon mi ta sigui kana ku libertat.
Stappen in vrijheid
Op 17 augustus 1795 zetten Tula, Karpata en Sablika de eerste stappen.
De eerste stappen in hun mars naar vrijheid.
De mars is niet afgelopen, tot de dag van vandaag zetten we stappen.
Maar stappen in welke richting? Stappen om de kettingen te breken?
Kettingen van schaamte? Kettingen van negatieve denkbeelden?
Vandaag is het 3 oktober de dag waarop Tula’s voeten zijn afgekapt.
Vandaag is mijn dag om stil te staan.
Want dankzij Tula’s strijd is mijn vrijheid mijn eigen verantwoordelijkheid.
Vandaag neem ik de pas op de plaats om te denken over mijn volgende stappen in vrijheid.
Reacties en meer informatie
www.kosecha.com
Tuesday, September 29, 2009
Een criminolge over de opvoeding van onze kinderen
Marion van San heeft via een oratie deze week de positie aanvaardt als hoofd van een Leerstoel Jeugd en Educatie Antillianen. Mevrouw van San is de Belgische criminologe die de afgelopen jaren haar brood heeft verdiend met onderzoek naar criminaliteit onder Antillianen in Nederland. Dit leerstoel is een samenwerking is tussen de Universiteit Utrecht en de Universiteit van de Nederlandse Antillen op Curaçao. Een van de geldschieters van deze leerstoel is Gemeente Rotterdam, samen met de Gemeente Amsterdam. Dat zij als enig belang in de opvoeding van Antilliaanse kinderen het voorkomen van crimineel gedrag zien, is tot daar aan toe. Maar ik neem aan dat de UNA ook een zegje hierin heeft gehad. Dus onze Antilliaanse gemeenschap Op Curaçao is het ook eens dat een criminologe de beste is om kennis te vergaren over de opvoeding van onze kinderen?
Wat een armoede!. Er zijn pedagogen, onderwijskundigen, antropologen, ook van Antilliaanse afkomst die hieraan kunnen werken. Daarnaast zijn er in het Caribisch gebied veel academici die onderzoek hebben gedaan naar opvoeding in Caribische samenlevingen. Ik heb bijvoorbeeld genoten van de artikel Gender and family in the Caribbean van Janet Brown van de University of West Indies in Jamaica over genderrollen in de opvoeding.
Maar nee, een criminologe is de beste keuze, of was dat de eis van gemeente Rotterdam? Wie betaalt bepaalt. En de Antillen accepteerden. Dit is ons signaal naar onze kinderen. Het enige belang dat we hechten aan jullie opvoeding, is dat jullie later geen criminelen worden die mensen in Rotterdam in Nederland lastig gaan vallen.
Berguensa!
Marion van San in Pauw en Witteman.
Hier een gesprek van Van San bij de Wereldomroep.
Amsterdam
Tuesday, September 15, 2009
Award for the Best Short Film is voor Voodoo Women
De publieksaward voor beste korte film gaat naar VOODOO WOMEN van Carolina Valencia. Ze was totaal verrast door de award: "Ik ben zo blij met dit fesitval, het voelt als een warme familie. Ik weet niet wat ik moet zeggen, ik ben heel erg blij met deze award."
De autobiografische film vertelt het verhaal van de ontmoeting van Carlos met een Santeria priester om ingewijd te worden in deze Afro- Cubaanse religie heeft grote gevolgen voor hem. Zijn leven staat plots op zijn kop. Hij moet terug naar zijn diepste innerlijke wensen, zijn jeugd en zijn verleden. Na heftige beslissingen vindt hij rust in zijn transseksuele transformatie. Als Carolina leidt zij nu haar leven. Kan zij nu als Voodo Woman dan eindelijk de Goden ontmoeten die haar verder zullen begeleiden? Een persoonlijke film over het zoeken naar je ziel, je lichaam en je dromen.
De winaars winnen naast een typisch Nederlands Royal Delft Blue bord een bijbehorende geldprijs.
Monday, September 14, 2009
Izaline Calister in het Bijlmerparktheater
Izaline Calister in het Bijlmerparktheater
10 jaar de mooiste liedjes
vrijdag 18 september
Izaline Calister is een getalenteerde zangeres, componiste en tekstschrijfster met een geheel eigen muzikale stijl. Haar muziek is een fusie tussen de traditionele muziek van haar geboorte-eiland Curaçao en jazz met Afro-Caribische invloeden. Daarnaast heeft zij de afgelopen tien jaar haar veelzijdigheid als zangeres laten zien en horen door samen te werken met het Metropole Orkest, het Riccioti Ensemble, het Peter Beets Trio, Leoni Jansen, etc. Voor deze theatershow heeft Izaline Calister een persoonlijke selectie gemaakt uit haar tien jaar muzikale repertoire. Gerenommeerde tekstschrijvers hebben haar liedjes vertaald van het Papiamentu naar het Engels en Nederlands. In de show zijn ook liedjes opgenomen van o.a. Toon Hermans, Harry Belafonte, Miriam Makeba en Gloria Estefan.
Tijd: 20:30 uur
Prijs: € 15,00
BIJLMER PARKTHEATER
Anton de Komplein 240
1102DR AMSTERDAM
T. 020 3113930 (kassa)
Tuesday, September 01, 2009
Successfull Tula Rebelion celebration in Amsterdam
Tula was the leader of the bissgest slave rebelion in Curacao. August 17 1795 this rebelion started and is still being remembered by the people of Curacao ton conmemorate our slavery legacy.
Each year the organisation Simpla, lead by Judith Heerenveen and Marlon Reina (me) organizes a conmemoration in Amsterdam to reflect on this event.
Enjoy a couple of interviews done by Nos Teve about the conmemoration.
Izaline Calister song beautifully and talked to the TV station. Look.
Here an interview with the artist that made the painting and his model.
Here an interview with Dr. Jandie Paula, the key note speaker from Curacao.
And then an interview with Dr. Artwell Cain, director of NiNsee, the organisation that facilitates this conmemoration.
Glenn Helberg of the OCAN give his vision.
Monday, July 27, 2009
Roze Zondag Kwakoe
I gave an interview about Pink Kwakoe, a gay event during a big Caribbean festival in Amsterdam I helped organise. The reporter made the conclusion in saying I don't advertise my homosexuality broadly, even though I'm out to friends and family. I meant to say that a lot of people in my Antillean and the Surinamese community are ... Read Moreout to their friends and family, but don't advertise it broadly. I'm an gay activist, so I am very visible in the community as a gay man, for example with the organisation of Pink Kwakoe together with COC Amsterdam.
In the article I state that in the Antillean culture there is room for so called effeminate man to be gay, but the look like other man and be gay is hard. And that's what someone like me is also advocating: people don't have to give up there so called masculinity to be homosexual. This is the male story. In the show we had the 23 year old Miss Femme 2009, telling her story from a lesbian and bisexual point of view. She is from Surinamese descent.
The Article can be read here.
In the article I state that in the Antillean culture there is room for so called effeminate man to be gay, but the look like other man and be gay is hard. And that's what someone like me is also advocating: people don't have to give up there so called masculinity to be homosexual. This is the male story. In the show we had the 23 year old Miss Femme 2009, telling her story from a lesbian and bisexual point of view. She is from Surinamese descent.
The Article can be read here.
Sunday, June 07, 2009
My radioshow Global Perspective June 4th 2009
I've been making this local radioshow Global Perspective on the gay and lesbian Amsterdam radio-organisation MVS more the 10 years. The show is broadcasted in Dutch.
Op donderdag 4 juni was er een leuke volle programma die ik jullie bij deze van wil laten genieten. Luister hier naar Global Perspective op 4 juni 2009.
Op donderdag 4 juni was er een leuke volle programma die ik jullie bij deze van wil laten genieten. Luister hier naar Global Perspective op 4 juni 2009.
Sunday, May 17, 2009
Papia ku mi- My IDAHO poem
May 17 is International Day Against Homophobia and transphobia. In a poetry workshop I'm doing here in Amsterdam in which I write Dutch, we had an assingment to write a poem about homophobia. I was very satisfied with the one I made and I'm presenting it to you today.
Music: Issoco
Picture: Ajamu
Papia ku mi
Zeg een woord
Papia ku mi
Vraag het maar
Er zijn beelden in je hoofd
Die hoofd met ogen,
Die ogen die volgen,
Observeren.
Papia ku mi
Spreek het uit
Voordat die beelden
Voos, vies en verkeerd worden
De beelden in je hoofd
Over de liefde
Genegenheid
Van mij naar-
Ook een man.
Papia ku mi
Zeg wat je denkt
Papia ku mi,
Luister ook naar mij!
Music: Issoco
Picture: Ajamu
Papia ku mi
Zeg een woord
Papia ku mi
Vraag het maar
Er zijn beelden in je hoofd
Die hoofd met ogen,
Die ogen die volgen,
Observeren.
Papia ku mi
Spreek het uit
Voordat die beelden
Voos, vies en verkeerd worden
De beelden in je hoofd
Over de liefde
Genegenheid
Van mij naar-
Ook een man.
Papia ku mi
Zeg wat je denkt
Papia ku mi,
Luister ook naar mij!
Saturday, May 16, 2009
End of months of debate in Curacao referendum.
'Yes' vote wins in Curacao
Voters in Curacao have chosen to accept the conditions under which the island will form a new constitutional relationship with Holland.
A referendum on Friday saw the ‘yes’ vote winning with 52 per cent of the votes cast against 48 for those against.
The turnout was 67 per cent of the 119 thousand people eligible to vote.
Curacao had negotiated for a ‘country status’ within the Dutch Kingdom, giving it direct relations with Holland as part of the dismantling of the Netherlands Antilles.
However, among the key conditions demanded by the Dutch government were; having a oversight over the island’s judicial and financial affairs in return for cancelling Curacao’s debt (to Holland) of around a billion dollars.
The ‘no’ campaign opposed that deal.
The victory for the ‘yes’ vote now means that the process of dismantling the Dutch Caribbean federation can continue towards the target date of 2010.
Curacao and St Maarten will each be accorded ‘country status’ but with Holland having final say on financial management and judicial issues.
The other islands – Bonaire, Saba and St Eustatius – have agreed to be integrated into provinces in Holland.
The other Dutch Caribbean island, Aruba, opted for ‘country status’ in 1986 when it broke away from the Netherlands Antilles group.
Source: BBC Caribbean
I participated in a debate yesterday about the referendum, waiting the results in Amsterdam and was interviewed by the national radioprogram Dichtbij Nederland. (starting around 27 minutes)
Voters in Curacao have chosen to accept the conditions under which the island will form a new constitutional relationship with Holland.
A referendum on Friday saw the ‘yes’ vote winning with 52 per cent of the votes cast against 48 for those against.
The turnout was 67 per cent of the 119 thousand people eligible to vote.
Curacao had negotiated for a ‘country status’ within the Dutch Kingdom, giving it direct relations with Holland as part of the dismantling of the Netherlands Antilles.
However, among the key conditions demanded by the Dutch government were; having a oversight over the island’s judicial and financial affairs in return for cancelling Curacao’s debt (to Holland) of around a billion dollars.
The ‘no’ campaign opposed that deal.
The victory for the ‘yes’ vote now means that the process of dismantling the Dutch Caribbean federation can continue towards the target date of 2010.
Curacao and St Maarten will each be accorded ‘country status’ but with Holland having final say on financial management and judicial issues.
The other islands – Bonaire, Saba and St Eustatius – have agreed to be integrated into provinces in Holland.
The other Dutch Caribbean island, Aruba, opted for ‘country status’ in 1986 when it broke away from the Netherlands Antilles group.
Source: BBC Caribbean
I participated in a debate yesterday about the referendum, waiting the results in Amsterdam and was interviewed by the national radioprogram Dichtbij Nederland. (starting around 27 minutes)
Tuesday, May 12, 2009
Anousha N'Zume question reaction in Dutch media on novel dealing with black woman
Anousha N'Zume, a very intelligent and conscious actress, performer and TV producer I've been working with, is very furious about the reactions in Dutch media and literature circles on a book by author Robert Vuisje. In this award winning book, the author describes the search of a Jewish upper-class man for his ideal 'black woman'. He concludes that the black intellectual is as boring as the Jewish girls of his community, so he need the 'black Rowanda' living in a black neighbourhood and having sex for a bottle of breezes. The same old stereotype of the black woman as a sex object and loving giving sexual pleasure to white man.
Anousha really succeeded in making a point and making the presenter of the program think about his own role in this. In a interview in his program, he called black woman 'the beast', a term not even the author uses in the book.
Anousha really succeeded in making a point and making the presenter of the program think about his own role in this. In a interview in his program, he called black woman 'the beast', a term not even the author uses in the book.
Monday, May 11, 2009
Marlon in debate Radio Netherlands
I participated in a radio debate of the Radio Netherlands Worldservice about the upcoming referendum about constitutional chances in Curacao of May 15. The debate is in Papiamentu.
Mi a partisipa den un debate di Radio Nederland Wereldomroep tokante e referendum di 15 mei awor na Kòrsou. Den e debate aki mi a purba aklara algun opinion.
1. Ku tur dos kampaña ta husa miedu pa konvense hende di nan opshon. E kampo NO kada bes ta woòrdu tilda di ta usa emoshon i miedu, mientras honestamente bisá mi ta haña nan websait mas alkaso ku esun di kampo SI. Na websait ta trata e asuntunan ku a wordu palabrá den e konferensha di mesa rondi desember 2008. E websait di kampaña si ta regala karchi pa konsierto i otro kosnan, pero kasi no ta papia di struktura estatal. Kampo NO ta purba spanta hende pa vota NO, nan ta hasi uso di un miedu pa 'dominio'Ulandes. Un miedu irashonal ku ta bini huntu den e palabra 'rekolonisashon'. Pero e kampo di SI tambe ta usa miedu. Nan ta usa e miedu di pèrde 'siguridatnan ekonomiko' ku hende tin. Nan kampaña ta dirihi kompletamente riba miedu di pobresa.
2. Ami no te ker eku plaka ta soloshona nos problemanan na Kòrsou. No ta plka lo perkura pa 'bienestar di e pueblo', pero un otro maneho. Si gobiernu tin ma splaka disponibel dor di saneamentu di debe peo keda gasta e plaka na mesun manera, e pueblo lo no bai dilanti. Na luga di un edifisio nobo di Banko Sentral di marmer, lo traha unu ku pilar di oro. Bienestar dje pueblo?
Skucha e debate akinan.
Saturday, May 09, 2009
From the archives: Reggie Williams about Essex Hemphill
Activist Reggie Williams has lived in Amsterdam from 1994 till his death in 1999. He was a very inspiring friend, colleague and tutor to me and more black and white gay men and lesbian women in Amsterdam. He introduced us to a lot of African American gay cultural products which wouldn't have reached us through the mainstream channels.
When Essex Hemphill died in 1995, he was a guest at the local radio-program Global Perspective to pay tribute to this great poet and his beloved friend. He is joined by Jerry Haime reading a poem in this interview with Andre Reeder.
Reggie Williams about Essex Hemphil 23-11-1995 by MarlonReina
Marlon Riggs, Reggie Williams and Essex Hemphill
When Essex Hemphill died in 1995, he was a guest at the local radio-program Global Perspective to pay tribute to this great poet and his beloved friend. He is joined by Jerry Haime reading a poem in this interview with Andre Reeder.
Reggie Williams about Essex Hemphil 23-11-1995 by MarlonReina
Tuesday, May 05, 2009
Dutch Memorial Day
The Dutch Kingdom pay tribute to all casualties of WWII in the Kingdom on May 4. The last years the scope of the remembrance has been broaden with other war victims and victims of terror. In Amsterdam there is also a ceremony at the Homomonument, to commemorate the homosexual victims of the Nazi regime during WWII and other LGBT victims of terror and violence. I have visited the ceremony a couple of years and it was very nice to be there yesterday together with friends I made during my black gay activist years in Amsterdam in the organisation Strange Fruit. My radio program colleague Antoine (whom I also met at Strange Fruit) presented a flower arrangement on behalf of our program Global Perspective and gaystation MVS. And a couple of us were there in his support and really enjoyed seeing each other again as a group, which hasn't occurred in a couple of years.
The pictures were taken by our British colleague and friend Ajamu
The pictures were taken by our British colleague and friend Ajamu
Monday, April 13, 2009
Mi ta na Kòrsou! I'am on Curacao
Here I am, enjoying my short stay in Curacao.
I didn’t have a lot of plans but I’m experiencing the island life at full extents. The referendum about the upcoming constitutional changes is dominating everything, from the whole media till birthday’s parties. The topic of the referendum is the approval or disapproval of the political agreement on the new constitutional status of Curaçao achieved by the Curaçao government with its partners in the Kingdom, Bonaire, St. Eustatius, Saba, St. Maarten, Aruba and the Netherlands in Europe. This political agreement generally entails the following two issues: (1) de constitutional status of Curaçao and (2) the national debt of the Netherlands Antilles and Curaçao.
My first day I saw friends and we talked a lot about the referendum. How the discussions about it are dividing the island in two camps: the YES and the NO camp. I have heard some people also saying that they will boycott the whole thing, because they think it shouldn’t have been organised in the first place.
My second day on Curacao I also went out. A friend took me to Madamme Jeanette, a monthly get together organised by Curacao Gay Plasa, the local gay events organiser. It’s held in a new venue called Central Park on the business outskirts of the city. The party started very slow but got nice at the end. The DJ was not cooperating with me neither. I just do not like house beats and they really annoy me at that he was playing at the beginning. That meant talking outside with friends (about the goddamn referendum again) and of course gossiping. The local gay scene isn’t really big, so people living on the island know everyone and some times also some details about their personal lives. I saw some people I knew and danced a lot mostly at the end on the Caribbean tunes that the DJ played then.
Because the music played a party is one of the defining way to select the audience. I heard that at this party Madame Jeannete there is not a lot of local music played. This is done to attract a higher class audience.
I have the feeling that the class/ racial divide has widen on the island the last ten years. This is on of the explosive things underneath all the referendum debates and this divide is always denied by the island establishment and the coalition. Eastern Sunday I went ot a local party with the famous Arubian band Claudius Phillips and Oreo and that was a really local affair: no tourists and a mostly black audience. The party was nice and I danced nearly the whole night and saw my cousins, old schoolmates and other people I knew.
The contrast with the party the day before could not have been bigger. Not the gay/ straight contrast but more the cultural difference felt the bigger. I was not the only one who attended both, so there are more people that can bridge those differences. Such a small island and so different worlds!
At the family lunch I attended during the day also the discussion turned around the referendum. I noticed that there are people convinced about NO, and other people feel that there are not another option than go for YES, to take the offered package that could give some relief to the burden of the big financial debt that the island has accumulated the past decades.
But the whole things shouldn’t have been about this, it was suppose to be about he constitutional changes and now it only revolves about the financial bail out. A missed chance.
I am curious what more I will encounter on my next days on the island.
I didn’t have a lot of plans but I’m experiencing the island life at full extents. The referendum about the upcoming constitutional changes is dominating everything, from the whole media till birthday’s parties. The topic of the referendum is the approval or disapproval of the political agreement on the new constitutional status of Curaçao achieved by the Curaçao government with its partners in the Kingdom, Bonaire, St. Eustatius, Saba, St. Maarten, Aruba and the Netherlands in Europe. This political agreement generally entails the following two issues: (1) de constitutional status of Curaçao and (2) the national debt of the Netherlands Antilles and Curaçao.
My first day I saw friends and we talked a lot about the referendum. How the discussions about it are dividing the island in two camps: the YES and the NO camp. I have heard some people also saying that they will boycott the whole thing, because they think it shouldn’t have been organised in the first place.
My second day on Curacao I also went out. A friend took me to Madamme Jeanette, a monthly get together organised by Curacao Gay Plasa, the local gay events organiser. It’s held in a new venue called Central Park on the business outskirts of the city. The party started very slow but got nice at the end. The DJ was not cooperating with me neither. I just do not like house beats and they really annoy me at that he was playing at the beginning. That meant talking outside with friends (about the goddamn referendum again) and of course gossiping. The local gay scene isn’t really big, so people living on the island know everyone and some times also some details about their personal lives. I saw some people I knew and danced a lot mostly at the end on the Caribbean tunes that the DJ played then.
Because the music played a party is one of the defining way to select the audience. I heard that at this party Madame Jeannete there is not a lot of local music played. This is done to attract a higher class audience.
I have the feeling that the class/ racial divide has widen on the island the last ten years. This is on of the explosive things underneath all the referendum debates and this divide is always denied by the island establishment and the coalition. Eastern Sunday I went ot a local party with the famous Arubian band Claudius Phillips and Oreo and that was a really local affair: no tourists and a mostly black audience. The party was nice and I danced nearly the whole night and saw my cousins, old schoolmates and other people I knew.
The contrast with the party the day before could not have been bigger. Not the gay/ straight contrast but more the cultural difference felt the bigger. I was not the only one who attended both, so there are more people that can bridge those differences. Such a small island and so different worlds!
At the family lunch I attended during the day also the discussion turned around the referendum. I noticed that there are people convinced about NO, and other people feel that there are not another option than go for YES, to take the offered package that could give some relief to the burden of the big financial debt that the island has accumulated the past decades.
But the whole things shouldn’t have been about this, it was suppose to be about he constitutional changes and now it only revolves about the financial bail out. A missed chance.
I am curious what more I will encounter on my next days on the island.
Saturday, February 14, 2009
My radiocolumns in Papiamentu for AFO
More then 10 years I wrote columns for the black gay radio program Global Perspective in Amsterdam through MVS radio (www.mvs.nl)
I decided to translate them in Papiamentu due to the launching of the first Papiamentu gay website AFO. By FOKO, Fundashon Orguyo Kòrsou, the Curacao Pride Foundation. I wanted to support their work here from Amsterdam with my thoughts and writings. The first column is called Duna’mi un pal’i hòmber, and deals with the traps of wanting a so called ‘real man’ and letting a ‘good man’ pass by.
Duna’ mi un pali hòmber
Un pali’ hòmber, manera Roy.
Roy a nasé na Kòrsou meskos ku mi, i tabata sòlda na Yugoslavia.
Roy ta pretu, kòrtiku, muskulá i bon proporshoná.
Nos a bai un guera feros
Kasi pa kibra kama.
Sèks ku ne tabata bon.
Masha bon mes.
Mi a konsiderá un relashon.
Pero un anochi huntu ta wak televishon,
m’a ripara ku ami ku Roy no por a ni papia di mi interesnan.
Esaki si no por den un relashon.
Pa bon ku e sèks por tabata.
Duna’mi un pal’i hòmber.
Un pal’i hòmber manera Tito.
Kurpa grandi, pero menos muskulo i un tiki mask kla.
No dje bunita ei, pero hopi mas amabel
Ami ku Tito tabata papia di karnaval- su gran pashon.
E tabata traha spich pa su subrina
pa e bai kompeti den elekshon di reina di karnaval.
Mi tambe gusta karnaval. I hopi kos mas
Tito no tabata dje interesá den eseinan.
Tito tabata un hende hopi sensibel
Ku tabata stima su mama masha ku a fayese algun aña promé.
Tito ta un pal’i hòmber sensibel.
Pero ami tabata ke un pal’i hòmber.
Te ora m’a topa un bon hòmber.
Un bon hòmber no semper tin kurpa grandi, muskulá i un bestia den kama.
Ounke e tambe tabata sende mi kandela.
M’a lag’e bai…..
Un bon hòmber no tin e mesun interesnan ku mi.
Pero e ta habrí pa komprondenan si.
Un bon hòmber ta sensibel i amabel.
Un bon hòmber ta esun ku ta pensa riba mi tambe.
Un bon hòmber tambe ta un pal’i hòmber.
Me ke un pal’i bon hòmber.
I decided to translate them in Papiamentu due to the launching of the first Papiamentu gay website AFO. By FOKO, Fundashon Orguyo Kòrsou, the Curacao Pride Foundation. I wanted to support their work here from Amsterdam with my thoughts and writings. The first column is called Duna’mi un pal’i hòmber, and deals with the traps of wanting a so called ‘real man’ and letting a ‘good man’ pass by.
Duna’ mi un pali hòmber
Un pali’ hòmber, manera Roy.
Roy a nasé na Kòrsou meskos ku mi, i tabata sòlda na Yugoslavia.
Roy ta pretu, kòrtiku, muskulá i bon proporshoná.
Nos a bai un guera feros
Kasi pa kibra kama.
Sèks ku ne tabata bon.
Masha bon mes.
Mi a konsiderá un relashon.
Pero un anochi huntu ta wak televishon,
m’a ripara ku ami ku Roy no por a ni papia di mi interesnan.
Esaki si no por den un relashon.
Pa bon ku e sèks por tabata.
Duna’mi un pal’i hòmber.
Un pal’i hòmber manera Tito.
Kurpa grandi, pero menos muskulo i un tiki mask kla.
No dje bunita ei, pero hopi mas amabel
Ami ku Tito tabata papia di karnaval- su gran pashon.
E tabata traha spich pa su subrina
pa e bai kompeti den elekshon di reina di karnaval.
Mi tambe gusta karnaval. I hopi kos mas
Tito no tabata dje interesá den eseinan.
Tito tabata un hende hopi sensibel
Ku tabata stima su mama masha ku a fayese algun aña promé.
Tito ta un pal’i hòmber sensibel.
Pero ami tabata ke un pal’i hòmber.
Te ora m’a topa un bon hòmber.
Un bon hòmber no semper tin kurpa grandi, muskulá i un bestia den kama.
Ounke e tambe tabata sende mi kandela.
M’a lag’e bai…..
Un bon hòmber no tin e mesun interesnan ku mi.
Pero e ta habrí pa komprondenan si.
Un bon hòmber ta sensibel i amabel.
Un bon hòmber ta esun ku ta pensa riba mi tambe.
Un bon hòmber tambe ta un pal’i hòmber.
Me ke un pal’i bon hòmber.
Monday, January 26, 2009
Sunday, January 04, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)